Triode Dick's Page
Classic One Two
...Zelfde voorversterker, zondags pak...
deel 1
update: 19-1-2008

Classic One Two voorversterker?

Natuurlijk is de titel een beetje gekscherend bedoeld. De schakeling is hetzelfde als in de bestaande en steeds meer gewaardeerde Classic One lijnversterker. Ik heb al in de preview verteld, dat mijn goede vriend Marco me enorm verrast heeft met de mooie behuizing....

Maar een behuizing kan nog zo mooi zijn, het moet wel gevuld worden met een mooie schakeling. Marco heeft afgelopen zomer twee kasten gebouwd, eentje, hoe kan het anders, voor hemzelf en eentje voor mij. Een prima reden om er een echt samenwerkingproject te maken. Marco heeft gouden handen, maar is alles behalve een elektronica DIY'er. Zegt 'ie zelf... Als je zijn eigengebouwde Goliath 211 versterker ziet, die buitengewoon netjes in elkaar steekt en al een paar jaar probleemloos speelt, is er af en toe duidelijk sprake van onderschatting van eigen kunnen. Ik heb me vanzelfsprekend meteen maar als vrijwilliger aangemeld om ook zijn behuizing van de gewenste componenten te voorzien. Marco's kast kreeg de Cleo 6 ingebouwd, wat eigenlijk ook voor die van mij bedoeld was. Maar het was leuker om die net even anders te maken en de Classic One schakeling te gebruiken. Ik heb immers ook al een mooie Cleo 6...

Hoe en wat?…

De behuizing is zoals je kunt zien speciaal voor gebruik van de mooie volumeregelaar van Jos van Eijndhoven gebouwd. De grote aluminiumregelaar bedient eigenlijk alleen een pielig draai/drukschakelaartje te activeren. Een onderdeel van de stuurschakeling voor de relais voor de kanaalkeus en volumregelaar. Die laatste wordt in maar liefst 64 stapjes van 1 dB geregeld. Rond de knop zorgen een zestal blauwe leds voor de oplichtende blauwe band. De uitlezing en afstandbedieningsensor zitten achter een stijlvol rookkleurig rond glazen venstertje. De aan/uitschakelaar kreeg ook een bijpassende blingbling uitstraling door een massieve aluminium omlijsting en ditto drukknop.

De opzet…

De behuizing was al onderverdeeld in diverse compartimenten. De voeding en versterkergedeeltes uitgevoerd met subchassis. Dat zorgt voor een goede onderlinge afscherming, maar gelijk ook voor een veel complexere montage.

Bovenstaande foto is van Marco's kast...

Ik zou bij een volgende keer een extra etage in de kast maken zodat alle onderdelen van onder af bedraad kunnen worden, net zoals bij een kast met de buizen op top. Het is uiteindelijk wel goed gekomen, en het eindresultaat mag volgens mij echt gezien worden, maar dit is zeker geen project voor een beginnende bouwer.

In losse delen...

Hieronder een foto van de opgebouwde voorversterker. De voeding in het compatiment linksboven, het versterkerdeel aan de rechterkant en linksonder nog een extra voedingtransformator plus regelprintje. Voor de 8 volt AC voeding van de volumeregelaar/ingangskeuzeprint en de 15 volt DC voeding voor het zestal blauwe leds rond de volumeknop. De twee voedingprintjes, met de zwarte koelproefielen, zijn voor de gloeispanningen van de vier buisjes in het versterkerdeel.

 

Er zijn dus min of meer verschillende complete modules gebouwd. Op zich lijkt dat de bouw te vergemakkelijken. Dat doet het tot op bepaalde hoogte ook. Zeker omdat het opbouwen van de verschillende delen op de werkbank kan gebeuren, kun je overal goed bij. Handig bij het solderen van de weerstanden en het leggen van de korte draden.

Op deze foto is mooi te zien hoe dicht de 470 uF bufferelco's bij de schakeling zelf zitten. Alle massaretourbedrading, ook die van de volumeregelaarprint en cinchuitgangen gaan naar de 'min' van de deze elco's. Dus niet alles maar lukraak naar het centrale massapunt van de versterker leiden, dat geeft alleen maar onnodig lange bedrading. We willen de signaalwegen zo kort mogelijk houden. Alle andere 'niet-signaal' draden, zoals van het scherm van de voedingtrafo's, de 'min' van de afvlakelco die voor de choke zit, de middentap (0) van de 210 - 0 -210 volt trafotaps en randaarde gaan wel meteen naar het centrale massapunt.

De voedingmodule van de onderkant bekeken. Je ziet dat er maar relatief weinig bedrading nodig is. Ik heb verschillende kleuren PTFE montagedraad gebruikt om de links/rechts en de gloei en andere voedingspanningen goed uit elkaar te kunnen houden.

 

 

 

 

 

Maar het echte schaapscheren begint als de verschillende delen met elkaar verbonden moeten worden zonder dat het in een rattennest aan lange bedrading ontaard. Ook het gebruik van de mooie ingangkeus/volumeregelaarprint lijkt de simpelheid zelf. Maar dan moet je die wel recht toe recht aan gebruiken en niet met mooie design regelknoppen bezig gaan waardoor de schakelaar en printjes los van elkaar gebruikt worden... Ik heb vooral bij de eerste versterker de boel vaker uit elkaar moeten halen dan me lief was, omdat er wéér eens een dun draadje was afgebroken. De tweede keer ging zoals gewoonlijk een stuk beter, omdat er dan dingen vermeden worden die de eerste keer voor verbetering vatbaar bleken. Puur montagetechnisch dan, voor de werking maakt het uiteraard niks uit. Op de foto's van de bouw zal het wel duidelijk worden...

 

 

 

 

Word vervolgt