Hier
zijn de beide schakelaars te zien. De achterste gebruik ik om netspanning
te schakelen, de voorste is de standby/power schakelaar. Ik heb hier
een paar extra stevige types voor genomen, vooral omdat de versterker
ver van mijn soldeerbout staat... |
Hier
is al een deel van de bedrading te zien. Ik begin altijd met het netgedeelte
te bedraden, dan de gloeispanning bedrading en de rest van de voeding.
Alle gepaarde draden stevig twisten. Ik doe dat met behulp van een accuboormachine.
Draad dubbel, en een knoop er in. Die wordt in de boorkop vastgezet.
de lus aan de andere kant achter een doorknop en draaien maar. Maak
gerust een aantal meter gelijk. Die knip je op de gewenste lengte... |
Há, daar hebben we het verloopstuk
voor de novalbuishouder naar het octal gat in het chassis weer.
Reeds voorzien van de gloeibedrading en doorverbinding tussen anode
en rooster tussen de twee buisdelen die in hetzelfde glas huizen. De
'weglopende draden naar rechts toe, gaan naar het andere kanaal.... |
Het
begint al wat dichter bevolkt te raken. De eerste weerstanden zitten
er ook al. De dikke gelige weerstand is de 'dropweerstand' van 3k3,
die voor de elco zit die de voortrap ontkoppelt. Deze 68uF elco is zo
dicht mogelijk bij de plek gezet waar die nodig is. Ga niet met onnodig
lange bedrading liggen knoeien omdat het mooier lijkt. En alle draden
netjes in een draadboom met bundelbandjes er om, lijkt strak, maar kan
veel narigheid veroorzaken. |

De andere kant van de versterker
inclusief een eindbuishouder. De rode elco's zijn de Elna cerafines.
De grote witte weerstanden met rode opdruk zijn de 9 watt kathodeweerstanden
voor de eindbuizen. Onderin nog een stukje van de smoorspoel.
|
In
het midden zie je de twee blauwe Philips elco's. In het schema zijn
dat de eerste condensatoren achter de gelijkrichtbruggen. De elco die
na de smoorspoel komt zie op de foto hierboven, de blauwe rechtsonder,
zoals je ziet, weer zo dicht mogelijk bij de uitgangstransformator...
waar de spanning nodig is...... |
Ik zit hier wel van alles te
verkondigen, maar het is natuurlijk wel zo dat er best wat kan worden
geschoven met de componenten. Je moet wel een kast maken die je zelf
het mooiste vindt.
De dingen die ik vertel zijn bedoeld als handvaten. Wil je bijvoorbeeld
de smoorspoelen ook een plekje boven op de versterker geven, met een
mooi kapje er op? Dan is daar uiteraard niks op tegen. Wil je de voedingstrafo
helemaal links of rechts? Gewoon doen. Maar zorg altijd voor een logische
opstelling waar geen onnodig lange omwegen met de bedrading moet worden
gemaakt.
Zet de voedingstrafo uiteraard ook niet te dicht bij de voorbuizen.....
hummmmmmm...... Dat is pas erg, een brom die niet te verwijderen is.....
|
Misschien
een beetje overdaad, maar hier nog een plaatje waar de voortrap plus
eindtrap te zien is, inclusief de elco's.
Die gele dingen zijn de Auricaps,
de koppelcondensatoren tussen voor en eindtrap.
|
Een
close up van een drukbevolkt gebied in de versterkerkast. De draden
uit de voedingstrafo en het centrale aardpunt zorgen daar voor. De kleine
gelijkrichtdiodes zijn nog net zichtbaar... Het lijkt erger dan dat
het is.... |
 |
Een overzicht van
de complete binnenkant. Je ziet, zo erg is het helemaal niet gesteld
met de ruimte. De omgebouwde chassisplaat maakt het ook wat rommeliger
dan bedoeld. De groene bedrading zijn hier voor het muzieksignaal. Wil
je ergen gaan upgraden, vervang die door zilver bekabeling....
|
 |
De versterker is af. Zonder kapjes
nog, maar die zijn er zo opgezet.... Al met al is Annastasia een fijne
buizenbak waar het prettig naar luisteren is, niet zo moeilijk is
te bouwen, en voor bijna iedere knip haalbaar moet zijn.... Het enige
wat verder gevraagd wordt is de handen uit de mouwen te steken...
Mocht je nog iets missen of te
vragen hebben, mail dan even. Wie weet is een punt wat hier in verwerkt
kan worden.
|
|